NAJMILSI

Nastała wreszcie upragniona przeze mnie wiosna a wiec mało bywam na moim blogu i tym samym rzadko i Was odwiedzam, za co Was Kochani bardzo przepraszam. Brak czasu strasznie mi dokucza z powodu czego dosłownie nie wyrabiam, bo wciąż w domu jest coś do zrobienia pomimo czteroletnich remontów, a także doszedł mi mój ogródeczek który też wymaga wiele czasu aby wszystko w nim było tak jak być powinno, bo zielsko i chwasty rosną szybciej niż moje kwieteczki i cokolwiek w nim rośnie. Również wiosna sprzyja częstszym odwiedzinom u rodziny, a więc ten brak czasu daje się niesamowicie we znaki z czym w żaden sposób nie idzie się uporać ani go zmóc i dlatego, od wiosny do zimy jest się na blogu znacznie mniej niż w zimowej porze roku która właśnie daje nam dużo czasu by być wtedy na blogach, co w zasadzie każdy z nas ma tak samo a zatem liczę Kochani że nadal będziemy się na nich spotykać jak do obecnej pory, dzieląc się swoimi w tym czasie doświadczeniami i spostrzeżeniami z codziennego życia w porze wiosenno letniej jak i jesiennej, by zimowe dni były milsze w jej przetrwaniu. Jednakże i niezależnie gdzie jestem i co robię noszę Was Wszystkich bez względu na osobę w moim sercu i myślach, modląc się by było Każdemu z Was dobrze a szczególnie byście czuli się szczęśliwi i bezpieczni oraz radośni i zdrowi na duszy i sercu tak jak czuje się ja, tym bardziej kiedy pięknie świeci słońce i wszystko wkoło życiem zakwita. Tymczasem ze względu na moje domowe obowiązki, jak i względem mojego ogródeczka muszę zakończyć moje chwilowe tu bycie, ale wieczorną porą postaram się Was Wszystkich na Waszych Blogach odwiedzić, a zatem do zobaczenia u Was moi Najmilsi Przyjaciele. Zaś na obecną chwilę, życzę Każdej i Każdemu z Was przede wszystkim zdrowia i radości ducha i serca a także szczęścia i samych radosnych chwil ze słonecznym ciepłem oraz z wiosennym zapachem życia...